Islam i rasizm

[p1tbull]

Islam i rasizm

Sayyid Mujtaba Musavi Lari

Jedność jest podstawą islamskiej teologii, jest więc także fundamentem islamskiej filozofii społecznej. Cała ludzkość jest jednością; jedną wielką jednostką. Jej przedstawiciele stanowią jedno społeczeństwo, włączające w ramy owej jedności tak wiele różnic. Esencją tego społeczeństwa jest braterstwo, szacunek i przyjacielskość. Stąd też cechy wyróżniające nie stanowią żadnej bariery – Islam nie zna różnic rasy, kultury, klasy czy obyczajów. Wzajemny szacunek w dążeniu do wspólnego dobra jest generalną zasadą ogólnoświatowego narodu Islamu, bez miejsca na wyższość czy niższość ponieważ cały rodzaj ludzki stworzony został z jednej duszy, z której wywodzą się mężczyzna i kobieta, biali i czarni, biedni i bogaci, cywilizowani i prymitywni, tworząc wspólnie ludzkość. „Allah wyprowadził z jednej duszy wszystkie narody.”

Napisane jest więc (Qur’an: Sura IV Nisa’a – „Kobiety”, wers 1) „O ludzie! Bójcie się waszego Pana, który was stworzył z jednej istoty”, co nie zostawia żadnej możliwości dla nacjonalistycznych podziałów. Różnice skóry czy języka są niczym więcej jak tylko znakami potęgi Stwórcy. Wzywają one człowieka do studiowania Woli i Mocy tego, który z jednego źródła utworzył taką różnorodność. Jak jest napisane (Qur’an: Sura XXX, Ar-Rum – „Rzymianie”, wers 22) „I z Jego znaków jest stworzenie niebios i ziemi, różnorodność waszych języków i kolorów. Zaprawdę, w tym są znaki dla tych, którzy wiedzą.”

Napisane jest również (Qur’an: Sura II, Baqara – „Krowa”, wers 213) „Ludzie byli jednym narodem. I posłał Allah proroków jako zwiastunów dobrej wieści, ostrzegających. On zesłał wraz z nimi Księgę z prawdą, aby rozsądzić między ludźmi to w czym oni się różnili.” Wers ten ukazuje, że na początku ludzkość nie znała różnic, podziałów czy konfliktów a tylko jedność, kooperację i harmonię.

Męczennik Imam Ali (as) pozostawił nam bezcenne dziedzictwo w księdze Nahdż ul Balagha, w której odnajdujemy następujące słowa prawdy: „Uczyń ze swojego serca tron miłosierdzia wobec ludzi. Pokaż im doskonałą miłość i troskę. Nigdy nie traktuj ich jak drapieżna bestia rozdzierająca ich i ich własności. Są oni bowiem w jednej z dwóch grup. Albo są twoimi braćmi w Wierze, albo też pokrewnymi tobie istotami ludzkimi z jednego ciała.” Podejście to dotyczy wszystkich ras, wszystkich kultur, wszystkich języków.

Jedność pomiędzy ludźmi podtrzymywana jest przez jedność myśli i ducha, jedność przekonania i celu; tylko w ten sposób można ją zachować. Społeczeństwo, które tworzy podziały w myśli i przekonaniu, traci swoje silne więzi; narasta wtedy wrogość, materialne chęci intensyfikują różnice, konflikty i napięcia. Właśnie dlatego najsilniejsze więzi łączące społeczności wynikają z religii. W ten sposób Islam zbliżył do siebie ludy, uwalniając je od podziałów i wzywając do ustanowienia podstaw jednomyślności i zgody w społeczeństwie braterstwa będącym naturalnym stanem człowieka.

Islam traktuje ludzkość jako jedną wielką rodzinę braci i sióstr. W ludzkiej rodzinie relacje pomiędzy ojcem i synem tworzą silniejsze więzi niż braterstwo; jednak wynika to z szacunku i różnicy wieku, która pozbawia stosunek ojca i syna pełnej równości. Dlatego właśnie Islam przedstawia braterstwo jako doskonały wyraz stosunków panujących w islamskiej rodzinie. Powinno ono obejmować zarówno zewnętrzne kontakty jak i głębokie uczucia, do niego wzywa bowiem Qur’an. Najbardziej wzniosłe poziomy miłości oraz najszczersze przyjaźnie zawierane są właśnie pomiędzy Muzułmanami. Nazywają się oni braćmi z powodu owej najpiękniejszej manifestacji równości.

To braterstwo jest głębsze niż naturalne więzi braterskie, ponieważ jest to jedność wspólnego celu, jedność wspólnych przekonań, jedność wspólnych wierzeń, jedność serc. Napisane jest (Qur’an: Sura XLIX, Hudżurat – „Komnaty”, wers 10) „Wierni są braćmi. Ustanawiajcie więc pokój między waszymi braćmi i bójcie się Allaha abyście dostąpili miłosierdzia.”

źródło: al-islam.org.pl