--------------------------------------------------------------------------------
Zeby móc pracować z energiami trzeba najpierw "nauczyć" się prawidłowo oddychać.
Oddychanie, bez którego nie moglibyśmy żyć, jest najważniejsza funkcją naszego organizmu i gdy jest prawidłowe, zabezpiecza nas przed wieloma chorobami, podnosi siły witalne oraz zapewnia długowieczność.
W warunkach naturalnych człowiek oddychał prawidłowo, jednak wraz z postępem cywilizacji zmienił się sposób oddychania. Zanieczyszczone spalinami i toksynami powietrze sprawiło, że wdychamy go mniej i tym samym zmniejszamy pojemność płuc co wpływa niekorzystnie na jakość krwi, która niedotleniona w płucach, nie jest w stanie odżywić naszego organizmu.
Cierpi na tym żołądek, wątroba, jelita. Wskutek nieprawidłowego oddychania również źle funkcjonuje mózg i cały system nerwowy. Prawidłowe oddychanie jest więc bardzo istotne dla naszego zdrowia i polega na umiejętności maksymalnego rozszerzenia płuc i nabraniu jak największej ilości powietrza.
Jogowie rozróżniają cztery sposoby oddychania: górne , środkowe, dolne i pełne oddychanie jogów. Dwa pierwsze sposoby są zdecydowanie nieprawidłowe zaś oddychanie dolne niby lepsze od poprzednich, ale też nie doskonałe. Najlepszym z nich jest pełne oddychanie jogów.
Myślę, że praktykujący Yogę skorygują ewentualne błędy
Oddychanie górne zwane inaczej obojczykowym, jest najgorszą z form oddychania gdyż wymaga uzycia dużej ilości energii a daje minimalne korzyści. Przy tym sposobie oddychania, podczas wdechu podnoszą się żebra, obojczyki i ramiona zaś powietrze wchodzi do jamy brzusznej i powoduje podniesienie się przepony brzusznej. Działa tu tylko górna, najmniejsza część płuc i jedynie ona jest napełniana powietrzem. Takie oddychanie spotykamy najczęściej w wielkich miastach na terenach zanieczyszczonych przez przemysł. Ujawniają go zgrzytliwa tonacja głosu oraz zły nawyk oddychania ustami co bywa często przyczyną chorób dróg oddechowych oraz strun głosowych.
Odychanie środkowe
nazywane też międzyżebrowym, nie jest tak złe jak oddychanie górne. Przy oddychaniu środkowym podnosi się przepona brzuszna, żebra lekko się rozchodzą, a płuca rozszerzają zaś powietrzem napełnia się jedynie środkowa część płuc oraz niewielka część powierzchni górnej. Ten sposób oddychania jest jednak o wiele gorszy od oddychania dolnego.
Oddychanie dolne określane też jako brzuszne, głebokie lub przeponowe. Przy oddychaniu dolnym dostarczamy płucom dużej przestrzeni mogą one więc nabierać więcej powietrza niż przy oddychaniu górnym lub środkowym. Nie do końca doskonałe zdaniem jogów gdyż stanowi tylko część oddychania pełnego.
Pełne oddychanie według nauki jogów jest jedynym prawidłowym sposobem oddychania gdyż zawiera w sobie wszystkie dobre strony oddychania górnego, środkowego i dolnego. Jedną z najważniejszych zalet tej metody jest to, że podczas oddychania pracuje każdy z mięśni, podczas gdy przy innych rodzajach oddychania działa tylko ich część. Oddychanie pełne, chociaż w pierwszej chwili może się wydawać nienaturalnym, jest właśnie powrotem do natury. Nie wymaga całkowitego zapełnienia płuc powietrzem, można go wdychać mniejszą ilość, a następnie rozsyłać po wszystkich częściach płuc. Przy tym sposobie oddychania pracują całe płuca, a klatka piersiowa rozszerza się we wszystkich kierunkach. Serię oddechów należy wykonywać kilka razy dziennie.
Cwiczenia uczące takiego oddychania są kombinacją wykorzystującą trzy wcześniej wymienione sposoby i szybko zmieniają się w ustalonym porządku, aby utworzyć jednomiarowe, powolne oddychanie. Powietrze wciągnięte pełną piersią powoduje kurczenie się przepony, która zaczyna wywierać nacisk na żołądek i inne organy znajdujące się w jamie brzusznej działając na nie jednocześnie pobudzająco, masując je.
Cwiczenia na początku najlepiej wykonywać przed lustrem trzymając ręce na brzuchu podczas oddychania gdyż nie tylko będziemy czuć , ale też widzieć jego poruszenie. Kończąc wdech, możemy podnieść delikatnie ramiona, by umożliwić powietrzu swobodne przejście do górnej części płuc.
"Siadamy prosto powoli wciągając powietrze przez nos i napełniamy nim dolną część płuc /opuszczająca się przepona brzuszna, naciskając organy w jamie brzusznej, spowoduje widoczne wysunięcie zewnętrznych mięśni brzucha/.
Następnie napełniamy środkową część płuc / poczujemy wyginanie dolnych żeber, piersi się unoszą/. Ostatnim etapem jest napełnianie wierzchołka płuc / to powoduje wysuwanie górnej części klatki piersiowej/. W końcowej fazie ćwiczenia mięśnie dolnej części brzucha są ściągnięte, co daje płucom możliwość napełnienia powietrzem ich górnej części. Wdech powinien trwać 2-3 sekundy. Następnie na kilka sekund wstrzymujemy oddech i bardzo wolno wydychamy powietrze.
Mięśnie klatki piersiowej powinny być cały czas naprężone a w miarę jak wypuszczamy powietrze z płuc rozluźniamy mięśnie brzucha. Kiedy powietrze zostanie usunięte wszystkie mięśnie powinny być zupełnie rozluźnione.
Cwiczenia tego nie trzeba rozdzielać na trzy części jak sugerowałby opis gdyż jego wykonanie trwa na tyle długo, że powietrze, przedostajć się od przepony do najwyższej części płuc przechodzi w jednostajnym rytmie. Powinniśmy unikać oddychania za pomocą szybkich wdechów, a dążyć do spokojnego, długotrwałego i powolnego wdechu i wydechu.
Czy zastanawialiście się jak oddychacie?
Hunter
zacznij naukę od tego co napisałam powyżej też od tego zaczynałam przed Reiki.
